Mexico, ons laatste hoofdstuk...

Een licht beschonken makreelvisser snijdt vakkundig de overgebleven barracuda's en makreeltjes aan kleine puzzelstukken. Een horde reeds volgevroten pelikanen wachten rustig op een van de kleurrijke vissersbootjes totdat de aandienende lunch overboord gekieperd word, de prachtig turquoise zee in. Een enthousiaste strandjutter harkt zijn gortdroge gazon verder kaal, voordat straks de rum weer rijkelijk vloeit en hij werkelijk niets meer klaarspeelt. Welkom op isla holbox, Mexico!

Maar voordat we onze voetjes permanent in het zand hadden gestoken, lieten we ons ook in Mexico van onze culturele kant zien.

Mexico-city deed ons verbazen met zijn mysterieuze pracht en praal! Een geweldige city-tour leverde onder andere de volgende noemenswaardige feitjes op:

Het eerste wat de asteks bevolking zag toen Mexico-city werd gesticht was een arend die een slang op een cactus aanviel, vandaar het prachtige logo in de Mexicaanse vlag.

De Cubaanse revolutie startte in Mexico-city. Che Guevara en Fidel Castro ontmoetten hier voor het eerst om valse documenten voor Che aan te leggen om Cuba binnen te komen.

De Mexicaanse vleesgerechten zijn geïnspireerd door de Arabische cultuur, die destijds de kebab hebben geïntroduceerd in Mexico.

Een regelrechte roadtrip vanuit centraal Mexico richting het Yucatan peninsula
(oostelijk schiereiland van Mexico) bracht ons langs de wonderbaarlijk mooie ruïnes van palenque, het hemels helderblauwe meer van bacalar om ons vervolgens te laten neerstrijken in de toeristische badplaats Tulum. Hier beleefden wij weer heerlijke stranddagen en werden de blonde lokken geregeld ondergedompeld in een cenote (lees: onderwater grotten). Allemaal hartstikke mooi maar in dit gedeelte van Mexico is er ook duidelijk sprake van een gigantische toeristenstroom. Soms leuk maar ook heel vaak vooral tenenkrommend en verbazingwekkend...

Zichtbaar afgestompt van haar primaire menselijke gevoelens en enigszins gefrustreerd, word je door een Mexicaanse werkmuts om je toegangsticket gevraagd. Een vadsige Amerikaanse badtoerist, amateuristisch en onbeholpen gehesen in een veel te klein snorkeloutfitje, vraagt zich daadwerkelijk af waarom ze bij de hevig afgezonderde cenote op haar telefoon, kleurrijk verpakt in Minnie-mouse hoesje, geen internetverbinding heeft...
Welkom in Yucatan, Mexico!!

Wat een ongelofelijk contrast met de eerdere stranden die wij aandeden in Costa rica en Nicaragua. Kalme en tot het oog reikend verlaten witte kalkstranden. Wuivende palmbomen, prachtige kleurrijke strandhuisjes en zo af en toe een toerist, zich bewust van zijn prominente en soms ingrijpende rol op moeder aarde om desbetreffend te waarderen en de ruimte te geven, daar waar nodig...

In Yucatan is het nodig dat de plaatselijke mariniers toezicht houden op de lokale en internationale strandtoeristen, aangezien zij anders waarschijnlijk een mini-rijtuigje om een inheemse zeeschildpad heen binden voor een onvergetelijk onderwater avontuur...

Ook werden de ruïnes van Coba, Tulum en Chichen Itza aangedaan. Bij de laatste, die nu behoord tot een van de 7 wereldwonderen, kregen we de mysterieuze tip om ergens in het park een klein zandpad te volgen voor ruïnes waar de wereld nog niet vanaf weet. Een plek die 30 jaar geleden door lokale gidsen is ontdekt, maar niet is opengesteld aan het publiek. Wat gaaf!! In Yucatan op ontdekkingstocht, hoe verzin je het!

Isla holbox bracht ons een extreem lui eilandleven van eten, drinken, kaartspelletjes spelen en af en toe eens plonsen in die blauwe waterbak met schelpenbodem. Voor onze allerlaatste dagen in playa del carmen kozen wij voor een charmant en luxe verblijf, binnen een prachtig Italiaans appartementencomplex om vooral door te zetten wat we op isla holbox hadden ingezet. Helemaal niks doen...

Nu weer thuis...150 dagen op een droomwolk. Een deel van de wereld is hartelijk door ons gegroet. Een emotionele blik gevolgd door een diepe buiging naar het onbekende wat bekend werd. Buenos noches, mi amor...