Het Colombiaanse paradijs verlaten...
Blijf op de hoogte en volg Bram
20 Maart 2017 | Mexico, León de los Aldamas
Een bebloede botte bijl probeert de voorverwarmde hersenpan van een rotte vis te doorboren. Een bataljon strontvliegen die de vis als lunch op het oog hadden vluchten angstig richting de striemend hete hemel, vleugels gelukkig nog aan boord. De prachtig kleurrijke bussen dienen als doorloop winkel voor etenswaren, horloges, pluche knuffels, leren riemen, survival zaklampen en fruit met geraspte kaas. Welkom in het kleurrijke Nicaragua!
Maar eerst even terugschakelen naar de vorige afslag:
Salento in Colombia verlieten wij met een grote glimlach en op het moment dat de glimlach nog hevig aanwezig was kwamen we al aan in Medellin, 20 jaar geleden nog in een allesvernietigende klemgreep gelegd door de grootste drugsbaron die er ooit heeft geleefd: Pablo Escobar. Vanuit de historische bezienswaardigheden en memorabele verhalen tijdens de city tour, verteld door een zeer gepassioneerde inwoner gaf dit dan ook vaak een brok in de keel, afgewisseld met een gevoel van onwetend veel respect voor de karaktereigenschappen van menig Colombiaan. Prachtig hoe bepaalde wijken en gebouwen, die destijds werden bestempeld als regelrechte "warzone" nu omgetoverd zijn naar plekken van hoop, toekomst en ontwikkeling.
Paraglidend bekeken we deze prachtige stad van boven en bezochten we ook het oude stulpje van de roemruchte cocaïnebaas. Om het vervolgens te voorzien van een nieuw likje verf, aangezien we met een groep gringos op de plek des onheils gingen paintballen. We weten het...enigszins fout, maar de adrenaline-verslaving won het dit keer van de belezen en betrokken geest. Zeker geen spijt van want wat was dit een fantastisch terrein om te paintballen!
Na 4 dagen city-life stond ons de andere zijde van de medaille te wachten: Schuimkanonnen, meelballen en heel veel dolenthousiaste Colombianen, kleurrijk versierd en opgedirkt voor het 1 na grootste carnaval van zuid-Amerika. Tijd voor carnaval in barranquilla!!
Vanaf hier zagen we Niek en Laura weer, waarmee we eerder al 3 weken hadden gereisd en ontmoetten we hun vrienden Jos, Danique, Elwin en Mike.
Overdag dansend op plastic stoeltjes rondom de feestelijke parade-optocht, waarbij we nauwlettend elk opstomend vriendelijk carnavalsgevecht met bier, water, scheerschuim en meel bloedfanatiek, maar uiteraard met een hele dikke vette knipoog, aangingen. We waren tot op de tandjes bewapend en we hebben vanaf heden wel degelijk een noemenswaardig Nederlands leger! De aansluitende avond begaven we ons, flink beschonken en voorzichtig salsa-dansend in de tuin van een vrolijke en hartelijke Colombiaanse familie die ons na uitnodiging trakteerden op de grootste hoffelijkheid die je je als "gringo" wensen kan. Dit was een fabelachtig mooie dag!
Na dit feestelijke onderonsje was het tijd voor piraterij, klotsende kajuiten en zee...heel veel zee. Onze bootreis vanaf Cartagena naar Panama-city was er een om in te lijsten. 2 dagen op open zee varen, waarbij de monsterlijke golven soms wel 6 meter hoog opbolden...het is niet voor iedereen! Na 2 dagen varen en het anker uitgooien om vervolgens de bibs te planten op de san blas eilanden...wel voor iedereen! Als Ovide & zijn vriendjes begaven wij ons 2,5 dag in een niets overgetrokken paradijselijke haven van ongerepte kokosnoten, zeevissen en in de avond de versgevangen red snappers en tonijnen als serviche opgediend krijgen, maagdelijk wit zand en een zee zo helder dat je de sproetjes rondom je nagelriem gemakkelijk kan tellen. Bizar!!
Panama bracht ons vooral een prachtig afscheid van onze (reis)vrienden Laura, Niek, Marloes, Brit en Kenny. Na een heerlijke barbecue, biertjes en mooie verhalen was het weer tijd om een andere weg in te slaan. Wat een prachtige mensen, wat een dierbaar ontwikkelde vriendschap!
Het lichaam gloeit, de lange blonde haren gaan een chaotisch gevecht aan met de warme wind. Langs de varende catamaran spelen 16 dolfijnen met de schuimende golven. In de verte doemt na 40 uur varen het geheimzinnig beloofde land op. Wuivende palmbomen, hand in hand met een maagdelijk wit verlaten strand...het blijft een magisch tafereel. Welkom san blas...je hebt ons leven weer ietsje verrijkt.
Maar eerst even terugschakelen naar de vorige afslag:
Salento in Colombia verlieten wij met een grote glimlach en op het moment dat de glimlach nog hevig aanwezig was kwamen we al aan in Medellin, 20 jaar geleden nog in een allesvernietigende klemgreep gelegd door de grootste drugsbaron die er ooit heeft geleefd: Pablo Escobar. Vanuit de historische bezienswaardigheden en memorabele verhalen tijdens de city tour, verteld door een zeer gepassioneerde inwoner gaf dit dan ook vaak een brok in de keel, afgewisseld met een gevoel van onwetend veel respect voor de karaktereigenschappen van menig Colombiaan. Prachtig hoe bepaalde wijken en gebouwen, die destijds werden bestempeld als regelrechte "warzone" nu omgetoverd zijn naar plekken van hoop, toekomst en ontwikkeling.
Paraglidend bekeken we deze prachtige stad van boven en bezochten we ook het oude stulpje van de roemruchte cocaïnebaas. Om het vervolgens te voorzien van een nieuw likje verf, aangezien we met een groep gringos op de plek des onheils gingen paintballen. We weten het...enigszins fout, maar de adrenaline-verslaving won het dit keer van de belezen en betrokken geest. Zeker geen spijt van want wat was dit een fantastisch terrein om te paintballen!
Na 4 dagen city-life stond ons de andere zijde van de medaille te wachten: Schuimkanonnen, meelballen en heel veel dolenthousiaste Colombianen, kleurrijk versierd en opgedirkt voor het 1 na grootste carnaval van zuid-Amerika. Tijd voor carnaval in barranquilla!!
Vanaf hier zagen we Niek en Laura weer, waarmee we eerder al 3 weken hadden gereisd en ontmoetten we hun vrienden Jos, Danique, Elwin en Mike.
Overdag dansend op plastic stoeltjes rondom de feestelijke parade-optocht, waarbij we nauwlettend elk opstomend vriendelijk carnavalsgevecht met bier, water, scheerschuim en meel bloedfanatiek, maar uiteraard met een hele dikke vette knipoog, aangingen. We waren tot op de tandjes bewapend en we hebben vanaf heden wel degelijk een noemenswaardig Nederlands leger! De aansluitende avond begaven we ons, flink beschonken en voorzichtig salsa-dansend in de tuin van een vrolijke en hartelijke Colombiaanse familie die ons na uitnodiging trakteerden op de grootste hoffelijkheid die je je als "gringo" wensen kan. Dit was een fabelachtig mooie dag!
Na dit feestelijke onderonsje was het tijd voor piraterij, klotsende kajuiten en zee...heel veel zee. Onze bootreis vanaf Cartagena naar Panama-city was er een om in te lijsten. 2 dagen op open zee varen, waarbij de monsterlijke golven soms wel 6 meter hoog opbolden...het is niet voor iedereen! Na 2 dagen varen en het anker uitgooien om vervolgens de bibs te planten op de san blas eilanden...wel voor iedereen! Als Ovide & zijn vriendjes begaven wij ons 2,5 dag in een niets overgetrokken paradijselijke haven van ongerepte kokosnoten, zeevissen en in de avond de versgevangen red snappers en tonijnen als serviche opgediend krijgen, maagdelijk wit zand en een zee zo helder dat je de sproetjes rondom je nagelriem gemakkelijk kan tellen. Bizar!!
Panama bracht ons vooral een prachtig afscheid van onze (reis)vrienden Laura, Niek, Marloes, Brit en Kenny. Na een heerlijke barbecue, biertjes en mooie verhalen was het weer tijd om een andere weg in te slaan. Wat een prachtige mensen, wat een dierbaar ontwikkelde vriendschap!
Het lichaam gloeit, de lange blonde haren gaan een chaotisch gevecht aan met de warme wind. Langs de varende catamaran spelen 16 dolfijnen met de schuimende golven. In de verte doemt na 40 uur varen het geheimzinnig beloofde land op. Wuivende palmbomen, hand in hand met een maagdelijk wit verlaten strand...het blijft een magisch tafereel. Welkom san blas...je hebt ons leven weer ietsje verrijkt.
-
21 Maart 2017 - 08:08
Danitsja:
Wat vet!! Wat gaahaaaf! Een en al genieten en mooie verhalen. Die sproetjes om je nagelriem spotten, yes! Haha. Geniet ervan tijgers! Xx Danitsja -
21 Maart 2017 - 09:05
Henny En Lia:
Wederom een machtig mooi verhaal. dat zal straks wel wennen worden. Voor jullie omdat de reis dan ten einde is, voor ons omdat we dan deze mooie stukjes proza moeten missen. Dat nadeel weegt niet op tegen het voordeel, dat jullie gezond weer terugkomen heeft toch wel absoluut onze prioriteit.
Maar zover is het nog niet, ik heb begrepen dat er nog meer avonturen op het programma staan. Blijf deze anderhalve maand nog volop genieten en we spreken elkaar wel weer via WhatsApp. -
21 Maart 2017 - 13:08
Mark Dijs:
40 uurtjes varen! -
21 Maart 2017 - 20:30
Jasper:
DAMM!! Wat een prachtige pics en verhalen weer! Hee hoho een kokosnoot, Ovide en zijn vrienden…ik krijg ineens verschrikkelijke zin om mijn verzamelbox met tropische avonturen van pie en zozo weer nieuw leven in te blazen haha...ik ben en blijf een ware ovidefiel -
21 Maart 2017 - 21:43
Britt:
Weer een super leuk verhaal. Je vertelt het net of ik er zelf bij ben geweest... o wacht dat was ook zo! Haha ;-) Chapeau, mooi woorden!! Geniet ook van de laatste oververgefelijke momentjes! -
22 Maart 2017 - 03:53
Bram En Dieuw:
Bedankt weer voor alle leuke en lieve reacties toppers!
Ondanks deze magische reis hebben we ook weer zin in jullie liefde en knuffels.
Gelukkig waren jullie er bij Britt -
26 Maart 2017 - 19:12
Angela :
Heee Bram en Dieuwertje! Wat is het leven hier in Utrecht SAAI in vergelijking met jullie stoere verhalen en foto's.
XXXXX Muchas knuffieadiosjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
